Biblioteczka #1

Czyli, co czytałam w lipcu?
Moje plany czytelnicze nieco się skomplikowały przez jedno opasłe tomisko, które dosłownie nie chciało ubywać, choć czytałam je codziennie po kilkanaście stron. Ale w końcu po długich bojach zwyciężyłam! A książką tą była...

Anna Karenina. Tom 2 by Lew Tołstoj
Dzieło które przywołałam na maturze pisemnej :)
Jest to dziewiętnastowieczna powieść, której główną bohaterką jest Anna Arkadjewna Karenin, przemiła, piękna i niesamowicie uczuciowa kobieta od dawna trwająca w niezbyt szczęśliwym związku ze swoim mężem - Aleksiejem Kareninem, z którym ma małego synka o imieniu Sierioża. Z dnia na dzień kobieta się zakochuje pierwszy raz w życiu prawdziwie i gwałtownie, z czego zaczyna wynikać coraz więcej problemów.

Problem z Anną Kareniną jest taki, że bywała ciężka. Nigdy nie przepadałam za opowieściami tego typu, w których dominuje kobiecy świat (czyt. moda, ploteczki, takie typowe pitolenie o szopenie). Tę książkę wybrałam, gdyż napisał ją Rosjanin. Poza tym chcę obejrzeć film, ale trzymam się mojej żelaznej zasady - jeśli jest w zasięgu twojej ręki, to najpierw przeczytaj pierwowzór. Dzieło ma też wymowę filozoficzną, ponieważ zadaje pytania, ale nie podaje odpowiedzi - w tym przypadku są to kwestie: czy warto kochać, jeśli się przez to cierpi - jak postrzega się kobietę, która zdradza męża, a jak mężczyznę, który zdradza żonę; Tołstoj przedstawia również społeczność i jego moralność, książkę kończy ważnym i wspaniałym przesłaniem, że wcale nie trzeba być zagorzałym katolikiem, by czynić po prostu dobro - wystarczy tylko nie krzywdzić ludzi. I ważną funkcję pełni miłość, której tu jest dosyć sporo, m.in. bardziej, niż wątek miłości romantycznej podobały mi się matczyne uczucia, jakimi Anna darzyła swojego synka, a matka z niej była taka sobie, szczerze mówiąc. Jedno z moich przemyśleń głosiło, że Annę zniszczyli mężczyźni - jej mąż, brat i kochanek. Polecam, jeśli szukacie czegoś na długie wieczory do przemyślenia.
Historia bardziej tragiczna, niż piękna, ale ma swój niepowtarzalny urok.

Igrzyska śmierci. W pierścieniu ognia by Suzanne Collins

Pierwszą część przeczytałam w kilka godzin, więc jestem ciekawa, jak Collins wybrnęła z "klątwy drugiego tomu", która jak wiadomo potrafi zepsuć nawet najpiękniej zapowiadającą się serię.

Nie opuszczaj mnie by Kazuo Ishiguro

Ta książka nadal jest dla mnie zagadką nawet po przeczytaniu. Na odwrocie okładki napisano, że mamy do czynienia z "Poruszającą, misternie skonstruowaną antyutopią o miłości i dorastaniu w świecie alternatywnym".
Tytuł pochodzi od piosenki Judy Bridgewater i pewnie was to zaskoczy, ale miłość nie jest tutaj nawet jednym z głównych wątków. Myślę, że jest ona tak naprawdę o życiu. Ze względu na jej temat i fabułę autor rozważa, czy gdyby ludzie zaczęli tworzyć klony, których jedynym celem życia jest oddawanie swoich narządów, krwi i szpiku to, czy nie pojawiłby się problem typu "Skoro klon został stworzony przez człowieka to czy ma duszę, czy jest pełnoprawnym człowiekiem?". Kiedy się o tym tak myśli, to wydaje się oczywiste, że tak. Życie to życie. No, może co do duszy nie jestem pewna, bo sama przecież nie mam stu procentowej pewności czy ją mam, ale naprawdę wierzę w to, że ludzie zarówno z próbówki, jak i ci urodzeni naturalnie mają uczucia, osobowość, myśli, marzenia i dzielą z całą resztą ludzkości wszystko, co nas charakteryzuje.
Jeśli przeczytacie książkę (lub obejrzycie film) to powiedzcie mi, jak wy to dzieło interpretujecie. To byłoby przyjemne doświadczenie.
Potem obejrzałam adaptację filmową o tym samym tytule i opowiadającą tę samą historię (z kilkoma drobnymi przeinaczeniami, które trochę mnie rozdrażniły, ale o których nie będę wam tutaj pisać, bo jeśli zdecydujecie się go obejrzeć - polecam! - to możecie mieć trochę wykrzywiony obraz tego filmu. Sam w sobie ma on dużo zalet i pozwala spojrzeć na całą opowieść inaczej, niż z punktu widzenia książki). I tutaj znów zalałam się łzami pod sam koniec, bo film jest świetnym uzupełnieniem oryginału. Nauczył mnie, jak bardzo powinnam doceniać miłość, chwile spędzane z bliskimi, to, że mogę wybrać, kim chcę zostać; poprowadzić swoje życie tak, jak sama zapragnę i jeszcze, że sama muszę zadbać, by wykorzystać życie w stu procentach, aby niczego nie żałować.

Pieśni by Safona
Gdzieś czytałam, że jeśli ma się problem z okazywaniem emocji, to czytanie poezji może bardzo pomóc, a ponieważ błądziłam sobie trochę po bibliotece i trafiłam akurat tam, gdzie leżały tomiki poezji, to stwierdziłam, że może coś ciekawego znajdę. No i znalazłam Safonę, która już od wielu, wielu lat jest dla mnie wielką inspiracją i zawsze uważałam ją za bardzo interesującą postać, gdyż była pierwszą z dość nielicznych kobiet czynnie tworzących przed romantyzmem i została uznana już za życia w społeczeństwie dosyć patriarchalnym, jakim byli Grecy. Później próbowano ją nieco "oczernić" i uznano jej wiersze za przejaw homoseksualizmu, przez co społecznie ją  odrzucono, czy raczej - napiętnowano. A pewnie wiecie, że rzadko kto sięga po utwory napisane przez osoby ośmieszone, lub odrzucone.
Czy była lesbijką, czy po prostu wierną przyjaciółką - nie roztrząsajmy.

Sprawa zabójstwa (vel Hotel pod poległym alpinistą) by Arkadij i Borys Strugaccy
Książka wybrana w sumie przez zupełny przypadek. Zaopatrzyłam się w trzy książki, podeszłam do jednej półki i stwierdziłam, że skoro one wszystkie są takie krótkie, to muszę jeszcze po coś sięgnąć. I sięgnęłam po to :) To taki kryminał, przepleciony z sci-fi.

Imperium by Ryszard Kapuściński
Z uwagi na swoje wyzwanie książkowe, które ma za zadanie poszerzyć moje horyzonty, miałam wybrać sobie jedną książkę opartą na faktach - czyli w sumie przydałby mi się taki reportaż w stylu Kapuścińskiego. A skoro i tak jest to ważna osoba i znany Polak, a do tego jeszcze świetny pisarz, to niemożliwym byłoby nie sięgnąć po jakieś jego dzieło.

Antoniusz i Kleopatra by Wiliam Szekspir
Bo bardzo lubię Szekspira i każdy jego dramat bardzo mocno przeżywam. A do tego historia dwójki zakochanych władców i ich tragicznej śmierci z miłości jest taka ciekawa i ekscytująca! Nie przypomina wam to przypadkiem fabuły jeszcze jednej sławnej tragedii tego autora? ;)

Te dwie pierwsze skończyłam. Resztą zajmę się teraz. Mam ambicję przeczytać je jeszcze do końca miesiąca.
A może wy się teraz czymś zajmujecie? Macie coś ciekawego do poczytania, polecenia? Może jakiś ciekawy film?
Mogę prowadzić taką serię chociaż równie dobrze mogę ją zmienić na Ulubieńców miesiąca, bo mam świadomość, że chciałabym się dzielić z wami czymś więcej niż tylko lekturą. Możecie zdecydować poniżej :)